therealdesign

H Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ και μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού think tank Friends of Europe,  συμμετείχε στην 10η Στρογγυλή Τράπεζα "State of Europe" που διοργάνωσε σε συνεργασία με την Λιθουανική Προεδρία και τους Financial Times.  Η φετινή Στρογγυλή Τράπεζα είχε σαν θέμα τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη: "Tough choices for a troubled Europe".
Στην ετήσια αυτή συνάντηση κορυφής συμμετείχαν 80 διακεκριμένες προσωπικότητες από τον χώρο της πολιτικής σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, της οικονομίας και επιχειρηματικότητας, της Κοινωνίας των Πολιτών, και της ακαδημαϊκής κοινότητας καθώς και 150 παρατηρητές.   Μεταξύ αυτών, ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Herman Van Rompuy, ο Υπουργός Εξωτερικών της Λιθουανίας, Linas Antanas Linkevičius, ο βραβευμένος με το βραβείο Nobel καθηγητής κ. Χ. Πισσαριδης, κ.α.

Η Άννα Διαμαντοπούλου υπογράμμισε στην παρέμβαση της, ότι η κρίση μπορεί να επιλυθεί μόνο από ανθρώπους με "προοδευτικά μυαλά" και με προτάσεις εκτός του συμβατικού πλαισίου σκέψης που κυριαρχεί σήμερα.
Με αφορμή τις Ευρωεκλογές είναι αναγκαία μια άμεση λύση γιατί υπάρχει κίνδυνος η επόμενη Ευρωβουλή να αποτελείται από μεγάλο αριθμό λαϊκιστικών - αντιευρωπαϊκών δυνάμεων.

Δείτε το Δελτίο Τύπου του Think Tank "Friends of Europe"
http://www.friendsofeurope.org/Contentnavigation/Publications/Libraryoverview/tabid/1186/articleType/ArticleView/articleId/3568/The-State-of-Europe-Europe-endangered-by-deeper-northsouth-rift.aspx

Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Συντονιστικής Επιτροπής του think-tank "Notre Europe – Jacques Delors Institute" στην ετήσια συνεδρίαση που έγινε στο Παρίσι στις 24.11.201

Η παρέμβαση της Άννας Διαμαντοπούλου στην ετήσια συνεδρίαση του Notre Europe αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του Notre Europe, ως άρθρο, με τίτλο «Ένας νέος δρόμος ανάπτυξης και αλληλεγγύης».

Σημεία από την παρέμβαση:

Η εξίσωση της Ευρωπαϊκής ανάκαμψης δεν λύνεται χωρίς μέτρα για την ανάπτυξη.

Τα κύρια σημεία της παρέμβασης ήταν τα εξής:
1.    Μέτρα και πόροι για την ανάπτυξη
2.    Κλίμα σταθερότητας
3.    Εξασφάλιση της βιωσιμότητας του δημοσίου χρέους
4.    Ρευστότητα και χρηματοδότηση
5.    Επενδυτικές πρωτοβουλίες
6.    Ένα πλαίσιο για την προσέλκυση ιδιωτικών επενδύσεων
7.    Πολιτικές για το ανθρώπινο δυναμικό

Το Eurogroup προτίμησε μια προσωρινή λύση για να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους αντί ενός ριζικού κουρέματος των ομολόγων που κατέχει ο επίσημος τομέας όπως πρότεινε το ΔΝΤ. Υπογραμμίζει πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εφαρμόζει έγκαιρα τις ίδιες της τις αποφάσεις με χαρακτηριστικό παράδειγμα την απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ιουνίου 2012  για άμεση ανακεφαλαιοποίηση των Ισπανικών τραπεζών. Λύση που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες ώστε να μην επιβαρυνθεί και άλλο το ήδη υψηλό δημόσιο χρέος τους.

Συμπερασματικά:

Η ανάπτυξη δεν θα έρθει στην Ευρωπαϊκή οικονομία μόνο με λιτότητα και διαρθρωτικές αλλαγές. Το βεβαιώνουν τα στοιχεία καθώς ακόμη και οι ισχυρές οικονομίες της επιβραδύνουν. Η Ευρώπη ακολούθησε μέχρις στιγμή μια πολιτική που επέβαλλαν η Γερμανία και κράτη μέλη που σκέφτονται ανάλογα.

Μια πολιτική που στόχευσε και κατάφερε να δώσει μια χείρα βοηθείας στις τράπεζες φορτώνοντας με ένα αβάστακτο βάρος τους πολίτες της. Επιβλήθηκαν μέτρα συχνά εν ψυχρώ που αντιμετώπιζαν ολόκληρες χώρες σαν μια επιχείρηση, παραγνωρίζοντας τις κοινωνικές επιπτώσεις και ριζωμένες αδράνειες.

Αυτό το σχέδιο δεν είναι μόνο άδικο είναι και αναποτελεσματικό. Παράγει ύφεση και φτώχεια, καταλύει την κοινωνική συνοχή και θέτει σε κίνδυνο τη δημοκρατία και την ένότητα της Ευρώπης. Δεν οδηγεί στην ανάκαμψη.

Εμείς που πιστεύουμε στην αναγκαιότητα μιας ενωμένης Ευρώπης, πρέπει να αναλάβουμε  την πρωτοβουλία και να οδηγήσουμε στο δρόμο της ανάπτυξης και της αλληλεγγύης. Να εγκαταλείψουμε τα σημερινά Ευρωπαϊκά τοτέμ και ταμπού επιλέγοντας την ανάπτυξη. Δεν μας λείπουν οι μέθοδοι, διαθέτουμε όμως  τη βούληση;

Δείτε εδώ την ανάρτηση στο site του Notre Europe και το ολόκληρο το άρθρο στα αγγλικά: http://www.eng.notre-europe.eu/011-14743-A-new-path-for-growth-and-solidarity.html

Περισσότερα για την συνεδρίαση της επιτροπής και την διακήρυξη εδώ: http://www.eng.notre-europe.eu/011-14629-La-zone-euro-creuset-de-l-Union-politique.html

Την Τρίτη στις 25 Ιουνίου 2013 πήγα στη Λεμεσό στη Κύπρο.
Εδώ και πολλά χρόνια έχω την τιμή και τη χαρά να είμαι επίτιμη δημότης Αμμοχώστου και συμμετέχω κατά κανόνα σε όλες τις εκδηλώσεις και τις προσπάθειες του δήμου Αμμοχώστου και των εδώ και 40 χρόνια προσφύγων του.
Την Τρίτη 25 Ιουνίου οι Δήμοι Λεμεσού και Αμμοχώστου και ο ΟΠΕΚ διοργάνωσαν συζήτηση με θέμα: «Οι γεωστρατηγικές εξελίξεις της περιοχής και το σχέδιο για μια ελεύθερη και ευρωπαϊκή Κύπρο».
Από την Ελλάδα είχε προσκληθεί και ο επί τιμή πρέσβης Παύλος Αποστολίδης.
Η συζήτηση είχε πολύ ενδιαφέρον στη Κύπρο. Υπάρχουν νέα δεδομένα που είναι από τη μια μεριά το δράμα της τραπεζικής κατάρρευσης και από την άλλη οι πολύ ευνοϊκές συνθήκες στους υδρογονάνθρακες.
Η όλη περιοχή φλέγεται και για πολλούς είναι πλέον σαφές ότι όσο αφήνουμε τα πράγματα ,τόσο αυτά εξελίσσονται σε βάρος των Ελληνοκυπρίων.
Καταθέτω ορισμένα στοιχεία της ομιλίας μου όπως δόθηκαν από το ΚΥΠΕ σήμερα Τετάρτη πρωί.

«Όσο περνάει ο χρόνος, τόσο χειρότερα θα είναι τα πράγματα για το Κυπριακό, γι’ αυτό χρειάζεται «να πέσει ο βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο». Προσωπικά θα επέλεγα το σχέδιο λύσης «Τ», δηλαδή «λύση τώρα»

Σήμερα βρισκόμαστε σε «ένα πολύ μεγάλο τέλμα κι αν συνεχίσουμε έτσι, η επίλυση του Κυπριακού θα θυμίζει τον Μαρμαρωμένο Βασιλιά».
Σε αυτό το τέλμα πρέπει να πέσει ένα βράχος, να ταραχθούν τα νερά, να αλλάξει το τοπίο και πιστεύω πως αυτός ο βράχος πρέπει να είναι η Αμμόχωστος.
Αν σε όλα τα θέματα υπάρξει ένα βήμα μπροστά, μια πόλη που θα ξαναζωντανέψει, που θα δημιουργήσει ελπίδες, θα δοθεί ένα μήνυμα, σε Ανατολή και Δύση, ότι πράγματι κάτι κινείται στο Κυπριακό.
Για να λυθεί το Κυπριακό και για να μιλήσουμε για μια διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η ισότητα των κοινοτήτων είναι πολιτική και όχι αριθμητική.  Είναι ουσιαστικό, για να υπάρξει λύση, ο καθένας που ζει σε αυτό το νησί να αισθάνεται την ασφάλεια, ότι δεν έχει ανάγκη από ξένα στρατεύματα και ότι υπάρχει πολιτική ισότητα ανάμεσα στις δυο κοινότητες.
Όσοι πιστεύουν σε μια ενωμένη ευρωπαϊκή Κύπρο, μεταξύ αυτών και η Κυπριακή Κυβέρνηση, θα πρέπει να θέσουν οι ίδιοι το πεδίο των διαπραγματεύσεων τώρα.
Εάν η ίδια επέλεγα ονομασία σχεδίου επίλυσης του Κυπριακού, αυτό θα το ονόμαζα σχέδιο «Τ», γιατί τώρα πρέπει να κατατεθεί το σχέδιο. Αυτό βεβαίως συνδέεται και με την οικονομική ανάκαμψη. Ένα «πακέτο» δράσεων και μια αλλαγή των δεδομένων θα άλλαζε και το οικονομικό κλίμα, ενώ είναι πολύ ουσιαστικό, σε ότι αποφασιστεί, να υπάρχει στενή συνεργασία ανάμεσα στις Κυβερνήσεις Ελλάδας και Κύπρου. Όποτε αυτό έγινε, είχαμε θρίαμβο! Μέχρι σήμερα βέβαια, δεν φαίνεται οι παρούσες κυβερνήσεις να έχουν κάποια τέτοια ...χημεία.
Οι σημερινές καταστάσεις σε Ελλάδα και Κύπρο, είναι πολύ διαφορετικές σε σχέση με το τι ίσχυε πριν από 10 χρόνια.
Πρέπει να διδαχθούμε από τα λάθη του παρελθόντος, να θέσουμε σαφείς και συγκεκριμένους στόχους και να δημιουργήσουμε συμμαχίες. Είναι η στιγμή μια νέα «μεγάλη ιδέα» για Ελλάδα και Κύπρο, που αυτή τη φορά θα πρέπει να είναι μεγάλη ιδέα «συνεργασίας και ειρήνης» και όχι πολέμου και κατάκτησης εδαφών.
Η διαμόρφωση των συνθηκών για επίλυση του Κυπριακού, αποτελεί μια από τις τρεις βασικές ενότητες που θα πρέπει να αποφασίσουμε και να στοχοθετήσουμε, με τις άλλες δύο να αφορούν τον προσδιορισμό των σχέσεων μας με τη Δύση, και το ρόλο και το σχεδιασμό μας στη Μέση Ανατολή.
Η οικονομική κρίση προέρχεται από την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου των τελευταίων δύο δεκαετιών, τη μη ολοκλήρωση της ευρωπαϊκής δομής και τα τεράστια λάθη που έκανε η κάθε χώρα της ΕΕ. Λάθη των πολιτικών συστημάτων, μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν, το τεράστιο λάθος του «φθηνού χρήματος», τη διαφθορά και το κατεστημένο.
Για να βγούμε από τη κρίση και να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα σε κάθε χώρα, χρειαζόμαστε μια άλλη πρόταση για την Ευρώπη. Αυτό που θα πρέπει να θέλουμε, είναι περισσότερη Ευρώπη, δηλαδή πολιτική και οικονομική ενοποίηση.

Σχετικά με την Μέση Ανατολή, είναι αρκετά απλουστευτική η ιδέα για το τρίγωνο Ελλάδα- Κύπρος-Ισραήλ. Θα πρέπει με δική μας πρωτοβουλία τώρα να υπάρξει προσέγγιση και με την Τουρκία.

Συνέντευξη της Άννας Διαμαντοπούλου με τίτλο «Μια χώρα δεν μπορεί να είναι εταιρία», δημοσιεύει η περιοδική έκδοση του Οικονομικού Ευρωπαϊκού Forum “Alpbach”. Μεταξύ άλλων η πρώην υπουργός αναφέρει πως «η Ελλάδα χρειάζεται χρόνο και εμπιστοσύνη για να πραγματοποιήσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και όχι μόνο καταπίεση και απειλές από τους δανειστές. Σημείωσε ακόμα πως στη χώρα πρέπει να γίνουν πολλές αλλαγές που θα καταπολεμούν την διαφθορά και την ευνοιοκρατία που θα αναμορφώσουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Ανέφερε ακόμα το παράδειγμα των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που προσπάθησε να πραγματοποιήσει, δίνοντας ευκαιρίες και κίνητρα επιχειρηματικότητας σε νέους επιστήμονες και ερευνητές.

Ολόκληρη η συνέντευξη:

Alpbach News: You’re member of the PASOK since 1976. How does it feel being part of a system that caused the actual situation in Greece?

Anna Diamantopoulou: The governing parties have played the most important role. But they are not the only ones. Also the left parties have played a very important role in the syndicates, the universities and business world. It was the whole political system for more than 40 years. It’s not the right thing to delete the whole system because democracy can not go on without parties. Parties have to be evaluated for what they’ve done. 

AN: A Greek friend said to me once: “We invented democracy and now we destroyed it.” Does democracy come to an end in Greece?

Diamantopoulou: Because of the crisis we had many problems with the right function of democracy. We have to reinvent the way democracy works. Crisis does not help at that particular moment but we have to give birth to something new concerning the political system and democracy itself.

AN: What could be new?

Diamantopoulou: Countries go forward and have peace, wealth and democracy not with the extremists. I believe there will be a totally new political scheme in Greece in two to four years. We need a new constitution, new parties, new rules in the parliament and a new organisation of the public sector.

AN: At the panal you mentioned that over 200 laws were passed within two years. Would this ever have been possible without the pressure of the EU?

Diamantopoulou: No. Greece has changed a lot because of the EU. But many things have happened because of the Euro and the cheap money. Without a threat we wouldn’t have got any money. But I don’t believe that this kind of strict pressure is the right thing. A country is not a company. You cannot restore a country and change the culture in two years. We need to have goals and commit ourselves in reforms but we also need trust and time.

AN: How would a good Greece look like in fife to ten years?

Diamantopoulou: My wish is that economy and democracy will work. That means that the country would be able to produce wealth. That’s the only way to pay back the money. There must be an end of corruption and cronyism.

AN: The young will be very important for the future but it is a mass phenomenon that well-educated graduates leave Greece.

Diamantopoulou: If we can’t stop the economical mortgagees to leave the country how can we persuade this young, brilliant people to stay? As a Minister of Education I tried to finance companies in order to recruit people from the universities. We need to give incentives for initiatives in research and innovation to keep young scientists.

Άρθρο στην Huffington Post:
Η προεκλογική περίοδος στις ΗΠΑ αντιμετωπίζεται όπως είναι φυσικό με τεράστιο ενδιαφέρον από όλο τον πλανήτη. Ο εκάστοτε πρόεδρος των ΗΠΑ παίζει ένα εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια ειρήνη, στην παγκόσμια οικονομία και ανάπτυξη. Κάθε πολιτική απόφαση, κάθε ομιλία αλλά και κάθε λέξη της προεκλογικής περιόδου αναλύεται, μεγεθύνεται, ερμηνεύεται.  Δημιουργεί προσδοκίες, ανησυχίες, αναπαράγει η σπάζει στερεότυπα. Ως ελληνίδα πολίτης και πολιτικός και ως πρώην Ευρωπαία Επίτροπος που έχω την τιμή και την χαρά ενός Fellowship στο Harvard, παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον τις θέσεις και τις διαφορές των υποψηφίων για την προεδρία έχοντας πλήρη αίσθηση της σημασίας της εκλογής τους για την Ευρώπη και την Ελλάδα.  
Έτσι, είναι πλέον σοκαριστικό, προσβλητικό και ακατανόητο να ακούω από τον Κυβερνήτη Ρόμνευ να αναφέρεται συνεχώς με κάθε ευκαιρία με απαξιωτικό τρόπο για την Ελλάδα για την κατάσταση που βρίσκεται, και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ως χώρα αλλά και ως λαός. Η Ελλάδα διέρχεται μια μεγάλη κρίση, ένα βήμα πριν από να είναι παρόμοια με το Great Depression που βίωσε  η Αμερική και ο αμερικανικός λαός το 1929-1933.  Μια κρίση κατά την οποία ο αμερικανικός λαός υπέφερε και πόνεσε, όμως που με εμπνευσμένη ηγεσία κατάφερε και βγήκε πιο δυνατός, άλλαξε την οικονομία της, την δυναμική της, γνώρισε σταθερούς ρυθμούς ανάπτυξης και μεγάλης ευημερίας και έγινε παγκόσμια δύναμη.
Η Ελλάδα, είναι βεβαίως μια μικρή οικονομικά χώρα, αποτελεί μόνο το 1.6% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ και αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα που οφείλονται σε μεγάλο βαθμό στα τεράστια λάθη και παραλείψεις του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα όμως, ο ελληνικός λαός όπως και ο αμερικανικός, είναι ένας περήφανος λαός που προσέφερε πολλά στην ανθρωπότητα στον παγκόσμιο πολιτισμό και στην δημοκρατία και δίνει έναν τεράστιο αγώνα με θυσίες οδυνηρές για την έξοδο από την κρίση. Η Ελλάδα είναι επίσης μια χώρα με τεράστια δυναμική, με πολύ καλά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό, ανεκμετάλλευτους φυσικούς  πόρους και μια πολύ ισχυρή Διασπορά. Μια Διασπορά που ιδιαίτερα στην Αμερική έχει συνεισφέρει και στην οικονομική ανάπτυξη και στις ηθικές αξίες του αμερικανικού έθνους. Και έχει δώσει απτές αποδείξεις για την εργατικότητα, την ευσυνειδησία, ευρηματικότητα και εξωστρέφεια των ελλήνων.
Μου είναι λοιπόν ακατανόητο και γεννά θλίψη πως σε όλη την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας, και ιδιαίτερα μιλώντας σε εθνικό επίπεδο, ο Κυβερνήτης Ρόμνευ επιμένει να αναπαράγει και να χρησιμοποιεί την σημερινή κρίση και κακή περίοδο της Ελλάδας προσβάλλοντας τον ελληνικό λαό και επιδεινώνοντας το αρνητικό κλίμα για την χώρα συμβάλλοντας έτσι στην δημιουργία μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Θέλω να πιστεύω πως αυτό είναι αποτέλεσμα κακών συμβουλών που αντανακλούν άγνοια, και δεν αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του υποψηφίου Προέδρου έναν ηγέτη που χτίζει συμμαχίες και συναινέσεις σε παγκόσμιο επίπεδο με σκοπό την ειρήνη και την πρόοδο

Θα ήταν γενναίο έστω και τώρα, πριν την ολοκλήρωση της προεκλογικής περιόδου ο Κυβερνήτης Ρόμνευ γνωρίζοντας τον πόνο του Αμερικανικού λαού κατά την διάρκεια της κρίσης του, να δείξει την συμπαράσταση και τον σεβασμό του για τον δύσκολο αγώνα των ελλήνων, επιδεικνύοντας έτσι τις αρετές που χρειάζεται ένας ηγέτης.

Δείτε το άρθρο στην Huffington Post

Η «The Huffington Post» είναι μία από τις δημοφιλέστερες ενημερωτικές ιστοσελίδες στην Αμερική. Αν και είναι κατ’ εξοχή πολιτικό blog, το οποίο καλύπτει ευρύ φάσμα θεμάτων.
Εκτός της Αριάννας Χάφινγκτον και των συνεργατών της, ένα ευρύ δίκτυο συνεργατών (από πολιτικούς, αναλυτές, ακαδημαϊκούς και επώνυμους στον χώρο τους), συνεισφέρουν σε τακτική βάση.
Βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των 15 δημοφιλέστερων πολιτικών ιστοσελίδων στις ΗΠΑ (Ιούλιος 2012), στην δεύτερη θέση ανάμεσα στα 25 καλύτερα blogs (2009). Μέχρι στιγμής, στην διάρκεια του 2012 έχει καταγράψει 70 εκατομμύρια σχόλια! Είναι στην πρώτη θέση από όλες τις ενημερωτικές ιστοσελίδες (Yahoo, New York Times, BBC, Guardian, CNN, κα), τα σχόλια των οποίων μοιράζονται/αναπαράγονται στο Facebook, στο twitter και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα.

Παρέμβαση στην διεθνή εκδήλωση του  «Γερμανικού Ινστιτούτου για Διεθνείς υποθέσεις και θέματα ασφάλειας - Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP)»
Βερολίνο  17.10.2012

Στην ανάγκη μιας νέας πολιτικής για την Ευρώπη και μιας νέας  αφήγησης  (παρουσίαση νέου σχεδίου με  θέσεις και προτάσεις) καθώς και στον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Γερμανία σε αυτή την κατεύθυνση, αναφέρθηκε  η κ. Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του αντικειμένου της ημερίδα για τα 50 χρόνια του Ινστιτούτου.  Κατέθεσε δε την δική της πρόταση για πέντε  βασικούς άξονες, άμεσης προτεραιότητας.   
1.    Ειρήνη
2.    Νέος γεωπολιτικός ρόλος για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία με  νέα συνθήκη
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη
5.    Ισομερής Ανάπτυξη.
τονίζοντας ότι « Η Ευρώπη δεν χρειάζεται επιστάτες αλλά Ηγέτες, η βάση για κάθε συνεργασία είναι η αναγνώριση της αξιοπρέπειας των λαών και  αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη»

Στο περιθώριο της ημερίδας έθεσε και πάλι την πρόταση της – σε σχέση με τις άμεσες κινήσεις - για την ανάγκη η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής να συμπεριλάβει στα συμπεράσματα της την απόφαση της να υπερασπιστεί την συνοχή και την ακεραιότητα του Ευρώ,  σύμφωνα με την συνθήκη αλλά και την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Να επιβεβαιώσει πειστικά και χωρίς αμφισημίες πως δεν υπάρχει επιστροφή στη δραχμή, το μάρκο, το γαλλικό φράγκο ή την ιταλική λιρέτα. Είναι βασική προϋπόθεση για μια αναπτυξιακή προοπτική.

Απόσπασμα από την παρέμβαση:

Νέα πολιτική , Νέα αφήγηση. Ελπίδα απέναντι στον φόβο

Οι ηγεσίες συσπειρώνουν την πλειοψηφία των πολιτών, και στην περίπτωση της Ευρώπης οι ηγέτες της Γερμανίας θα μπορούσαν να συσπειρώσουν γύρω τους την πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών, αν αποκαταστήσουν την ισχύ και την νομιμοποίηση των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους, συμβάλλοντας στην τιθάσευση εκείνων των οικονομικών δυνάμεων που οδήγησαν στην κρίση και συνεχίζουν να κερδίζουν από αυτή, σε βάρος των λαών της Ευρώπης:
Τιθασεύοντας αφενός τον χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας ο οποίος αφέθηκε αρρύθμιστος και χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο και κατέφυγε σε υπερβολές οδηγούμενος από μια πλεονεξία χωρίς όρια.  Αφετέρου τους οίκους αξιολόγησης που απέτυχαν στο καθήκον τους να ενημερώνουν το κοινό για τους υπερβολικούς κινδύνους στους οποίους ήταν εκτεθειμένοι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.
Γιατί πρέπει οι απερίσκεπτες Τράπεζες να σώζονται σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, ενώ η κυρίαρχη αφήγηση καλεί να τιμωρηθούν και να πληρώσουν εκείνοι που είχαν τη μικρότερη ή καθόλου ευθύνη για την κρίση;
Ο φόρος για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που τώρα συζητείται θα είναι ένα θετικό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτή η πολιτική και αυτή η αφήγηση μπορεί να συσπειρώσει τους Ευρωπαίους. Αυτή, μαζί με μια ορατή προοπτική ανάπτυξης θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα του συνόλου της Ευρωπαϊκής οικονομίας και θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να έχει μια σημαντική θέση στην παγκόσμια οικονομία.
Αντί να κουνούν το δάκτυλο στις χώρες με προβλήματα , αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη, βασισμένη στην κυριαρχία της Δημοκρατίας σε μια πορεία που οδηγεί στην ευημερία και την ευτυχία των Ευρωπαίων πολιτών.
Με δυο λόγια η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία τώρα  - και  αν η Γερμανία θέλει να παίξει αυτόν τον ηγετικό ρόλο - η οποία πρέπει να προτείνει μια πολιτική και την αντίστοιχη αφήγηση που να καλύπτει τα εξής:

1.    Ειρήνη ( Η μεγάλη κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη (Το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι 9 δισ. και o  Ευρωπαϊκός πληθυσμός  θα αποτελεί μόνο το  7%, ενώ ήταν το 20% στα 1950. Οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν το πολύ το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ θα είναι μόνο 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ από 30% στα 1950)
3.    Δημοκρατία ( Μια νέα συνθήκη)
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη (Έλεγχος του χρηματοπιστωτικού τομέα)
5.    Ανάπτυξη ίσα μοιρασμένη.

Η   κ. Διαμαντοπούλου είχε προσκληθεί  να συμμετάσχει στο panel της  διεθνούς για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Ινστιτούτου -το μεγαλύτερο think tank της Ευρώπης στο είδος του- στο οποίο συμμετείχε και ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κ. Guido Westerwelle – ως κεντρικός ομιλητής.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο κ. Peter Frey, Αρχισυντάκτης της Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF). Θέμα της συζήτησης ήταν "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική"

Με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Frank-Walter Steinmeier και υποψήφιο για την καγκελαρία τις προηγούμενες γερμανικές εκλογές.

Περισσότερες φωτογραφίες από την εκδήλωση

Σημεία ομιλίας Άννας Διαμαντοπούλου, Προέδρου του ΔΙΚΤΥΟΥ,  στις 05.09.13 στο Βερολίνο, στο συνέδριο Μ100 Sanssouci Colloquium 2013 με  θέμα «Τα ΜΜΕ καταστρέφουν την Ευρώπη;» :

· Τα ΜΜΕ στην πλειοψηφία τους κατά τη διάρκεια της κρίσης συνέβαλαν  στην απομάκρυνση των πολιτών από την ιδέα του «ανήκειν» σε μία ευρωπαϊκή οικογένεια.

· Εφόσον δεν έχει σχηματιστεί ακόμα ένας "ευρωπαϊκός δήμος", με την έννοια ενός συνόλου πολιτών που σκέφτονται και αποφασίζουν από κοινού για τα θέματα που τους αφορούν, ουσιαστικά  δεν μπορούν να υπάρξουν Ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης, με την εξαίρεση των μέσων που αφορούν τον μικρόκοσμο των Βρυξελλών.

· Τα ΜΜΕ είναι προφανές ότι αντιμετωπίζουν τους πολίτες ως καταναλωτές. Λειτουργούν ως εθνικές επιχειρήσεις και ως εκ τούτου αντιδιαστέλουν το εθνικό με το ευρωπαϊκό, δημιουργώντας πολλές φορές την έννοια της αντιπαλότητας με την Ευρώπη.

· Ό,τι  θετικό συμβαίνει έχει πάντα σχέση με τις εθνικές κυβερνήσεις ενώ ό,τι αρνητικό συμβαίνει έχει σχέση με την Ε.Ε..

· Τα ΜΜΕ εύκολα επενδύουν στην αναπαραγωγή στερεοτύπων. Αυτό γίνεται εύκολα με τελείως διαφορετικούς τρόπους, με χιούμορ, σάτιρα, ιστορικά δεδομένα,  και φυσικά πουλάει όταν το εθνικό μας στερεότυπο είναι θετικό ενώ των άλλων αρνητικό.

· Η εποχή του ίντερνετ έχει αλλάξει το ρόλο των κλασσικών ΜΜΕ. Το ίντερνετ έχει καθιερωθεί ως το κύριο ειδησεογραφικό μέσο ενημέρωσης ενώ οι εφημερίδες πλέον, ως κύριο ρόλο, έχουν την ανάλυση των γεγονότων. Οι αναλύσεις αυτές στις περισσότερες χώρες είναι εθνοκεντρικές ενώ σε καμία περίπτωση δε προσπαθούν να αναδείξουν την ευρωπαϊκή διάσταση και την έννοια του ανήκειν στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

· Το γεγονός ότι δεν έχει γίνει καμία αποτελεσματική επένδυση στον τομέα της εκπαίδευσης ώστε να καλλιεργηθεί η αίσθηση ότι οι πολίτες πέρα από την εθνική τους ταυτότητα έχουν και την ευρωπαϊκή, αντανακλάται άμεσα στα ΜΜΕ.

· Η περίπτωση της Ελλάδας: Τα λαϊκιστικά ΜΜΕ της Ελλάδας και των άλλων χωρών, κυρίως της Γερμανίας, διαδραμάτισαν πολύ σημαντικό ρόλο στη δημιουργία ενός πολεμικού κλίματος στο επίπεδο της κοινής γνώμης της Ελλάδας και της Γερμανίας. Το αρνητικό κλίμα στη κοινή γνώμη και στις δύο χώρες τροφοδοτείται καθημερινά από εύκολα πρωτοσέλιδα κάνοντας δύσκολο το έργο των κυβερνήσεων και δημιουργώντας τεράστια καχυποψία, εσωστρέφεια, αμφισβήτηση που δεν επιτρέπουν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς να δουλεύουν για το συμφέρον της ευρωπαϊκής οικογένειας ενώ καλλιεργούν στους πολίτες την αίσθηση ότι εξυπηρετούνται τα εθνικά συμφέροντα των ΑΛΛΩΝ (οι ισχυροί για τους αδύναμους και οι αδύναμοι για τους ισχυρούς).

Ανταπόκριση από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο:
H «Δημοκρατία στην Ευρώπη» ήταν το θέμα της ετήσιας συνδιάσκεψης των μέλλων του έγκριτου βρετανικού think tank Chatham House, σήμερα το πρωί. Βασικός ομιλήτής στην πρώτη ενότητα με θέμα «Is European Democracy in Crisis?», ήταν η πρώην υπουργός κ. Αννα Διαμαντοπούλου.

Η κ. υπουργός αρχικά διέκρινε την κρίση της Δημοκρατίας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Στο πρώτο επίπεδο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δημιουργούν επικίνδυνες ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου που αποσταθεροποιούν την κοινωνική και οικονομική ισορροπία και απειλούν την ενότητα της ΕΕ. Σε εθνικό επίπεδο, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση αντιμετωπίζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα σε θέματα Δημοκρατίας, τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Με την υπογράμμιση ότι η κρίση είναι παγκόσμια, ευρωπαϊκή αλλά και εθνική, η κ. υπουργός αναφέρθηκε ακολούθως στην υπογραφή του μνημονίου της Ελλάδας με την τρόϊκα το 2010, που προέβλεπε διαρθρωτικές αλλαγές και μέτρα λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να μη διαθέτει εναλλακτικές, ούτε περιθώρια διαπραγμάτευσης. Υπήρξαν λάθη και από τις δύο πλευρές, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου. Το μνημόνιο έθετε μη ρεαλιστικούς στόχους και ανέφικτο χρονοδιάγραμμα ως προς την πραγματοποίησή τους. Προέβλεπε σύντομη θεραπεία, που δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις κρατών, με αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα, οι συχνές δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ότι η Ελλάδα αναμένεται να βγει από το ευρώ, επέτειναν την κρίση. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να εφαρμόσει το μνημόνιο και ανέβαλε τις δύσκολες αποφάσεις. Ταυτόχρονα το μνημόνιο θεωρήθηκε όχι εθνικό σχέδιο αλλά ένα σχέδιο που επιβλήθηκε από τους ξένους. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν εναντίον του σχεδίου σωτηρίας,καθώς επίσης και οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα ΜΜΕ.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε τα στοιχεία για τη δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους, αλλά και τα στοιχεία της σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιτύχει η χώρα μας μέχρι σήμερα.  

Αναφορικά με τα προβλήματα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των πολιτών ενώ παράλληλα οι διαρθωτικές αλλαγές απαιτούν χρόνο και η λιτότητα γεννά απελπισία. Την ίδια ώρα, υπάρχει πρόβλημα στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα μέλη του κοινοβουλίου πρέπει να ψηφίσουν αυτό που τους υπαγορεύουν τα κόμματά τους, ειδάλλως απειλούνται με διαγραφή. Δεν υπάρχει χρόνος για τη δημιουργία της ελάχιστης συναίνεσης με τους πολίτες.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η ενίσχυση του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται αύξηση του εθνικισμού. Οι δηλώσεις των βορειοευρωπαίων για τους Ευρωπαίους του Νότου δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουν την περηφάνεια των τελευταίων. Από την άλλη, η αυξανόμενη ανεργία αποτελεί το προσφορότερο έδαφος για την άνθηση του λαϊκισμού, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Η κρίση είναι υπαρκτή και είναι επικίνδυνη. Όχι μόνον επειδή είναι οικονομική κρίση, αλλά επειδή δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα σε εθνικό επίπεδο. Η οικονομική σταθερότητα αποτελεί προαπαιτούμενο για τη Δημοκρατία. Προς τούτο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο. Το ζήτημα είναι τί είδους ρόλο και τί είδους παρέμβαση, κατέληξε η κ. υπουργός.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου απάντησε σε ερωτήσεις των παρισταμένων.

Σε ερώτηση για ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετική περιπτωση από την Αργεντινή, καθώς δεν διαθέτει δικό της ξεχωσιστό νόμισμα. Τόνισε ότι το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν έλαβε υπόψιν τις πραγματικές παραμέτρους και ότι προχώρησε χωρίς πολιτική για ανάπτυξη.

Σε ερώτηση για το πρόβλημα της μετανάστευσης των νέων, η κ. Διαμαντοπούλου τόνισε ότι πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα που οφείλεται στην υψηλή ανεργία και υπογράμμισε ότι οι νέοι δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετέχουν στα κοινά.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα και τόνισε ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα προέκυπτε οικονομική και κοινωνική καταστροφή.

Καταλήγοντας η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη με ενισχυμένους θεσμούς. Η αρχιτεκτονική του ευρώ υπήρξε προβληματική, ενώ μέχρι τώρα δεν διαθέταμε κοινή οικονομική πολιτική και ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη και οικονομική ένωση με κοινούς πολιτικούς στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την οικονομική ανάπτυξη της Ανατολής, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να μείνουν ενωμένα με ένα διαφορετικό και πιο οργανωμένο τρόπο.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του Chatham House:

http://www.chathamhouse.org/events/view/187367

H ατζέντα της συζήτησης είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.chathamhouse.org/sites/default/files/public/Meetings/180113agenda.pdf

Η Άννα Διαμαντοπούλου θα μιλήσει την Τετάρτη, 17 Οκτωβρίου σε εκδήλωση για την επέτειο των 50 ετών  του SWP - Stiftung Wissenschaft und Politik στο Βερολίνο με θέμα "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική". Το SWP είναι ένα ανεξάρτητο Ινστιτούτο διεθνών και επιστημονικών σχέσεων.
Εκ μέρους της Γερμανικής Κυβέρνησης θα συμμετέχουν ο Πρόεδρος της Ομοσπονδιακής Βουλής κ. Norbert Lammert  και ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Guido Westerwelle.

Το «Δίκτυο» για τη μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη και η Πρόεδρός του Άννα Διαμαντοπούλου οργάνωσαν την πρώτη συνάντηση του Μάρτιν Σουλτς, ως υποψηφίου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με πολίτες.

Στη συζήτηση ετέθησαν τα εξής θέματα:

•    Ανεργία των νέων και η αλλαγή του καταστατικού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να περιλαμβάνει στους στόχους της μέτρα αντιμετώπισης της
•    Οι εξαγωγικές επιχειρήσεις και κυρίως το θέμα των διαφορετικών επιτοκίων.
•    Ο Πρωτογενής τομέας
•    Το τραπεζικό σύστημα
•    Το ζήτημα της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής
•    Το θέμα της πολιτικής ενοποίησης

Η Άννα Διαμαντοπούλου στην εισαγωγή της υπογράμμισε ότι
o Μάρτιν Σούλτς ανήκει στην κατηγορία των πολιτικών που υπερασπίζονται την ευρωπαϊκή ιδέα, ως σύνθεση των εθνικών συμφερόντων προς όφελος όλων των λαών και όχι ως απλή επιβολή του συμφέροντος των ισχυρότερων χωρών.

Μεταξύ άλλων σημείωσε ότι: «200 μέρες μας χωρίζουν ίσως από τις πιο κρίσιμες Ευρωεκλογές από την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Για πρώτη φορά γίνονται σε συνθήκες τόσο μεγάλου αντιευρωπαϊκού κλίματος και με την κρίση να διαλύει χώρες και ζωές ανθρώπων.
Μπορούμε σ΄αυτές τις 200 μέρες να δώσουμε ευρωπαϊκό πολιτικό περιεχόμενο στις εκλογές;
Μπορούν οι υποψήφιοι των μεγάλων πολιτικών οικογενειών να διατυπώσουν όραμα δίνοντας άλλο πρόσημο στην ηγεσία της Ευρώπης;

Η Ευρώπη ως υπόθεση των ελίτ και των εμπειρογνωμόνων τελείωσε με την έναρξη της κρίσης. Για ό,τι έχουμε μπροστά μας οι πολίτες πρέπει να ξέρουν και να συμμετέχουν. Σ΄αυτή την προσπάθεια έχουμε την φιλοδοξία να συμβάλουμε ως «ΔΙΚΤΥΟ».

Επίσης η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι «Η επίσκεψη του Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου στην Ελλάδα, συνέπεσε με την επανεμφάνιση της πολιτικής βίας στην πιο άγρια μορφή της.

Ένα φαινόμενο που 40 χρόνια τώρα ταλάνισε τη χώρα εξαιτίας των ανοχών που επιδείξαμε. Ένα φαινόμενο που επαναφέρει με σφοδρότητα η σημερινή οικονομική και κοινωνική κρίση, καθώς και οι μορφές  εξάρτησης της χώρας.
Είναι ένα εθνικό θέμα τεράστιας σημασίας που απαιτεί εθνική συναίνεση, η οποία όμως πλέον δεν είναι αρκετή. Η ρίζα του κακού βρίσκεται πια στη κρίση και ο ρόλος των ευρωπαϊκών αποφάσεων είναι εξαιρετικά σημαντικός.
Σ΄αυτήν για την πολύ δύσκολη για τη χώρα συγκυρία η επίσκεψή σου, είπε η Πρόεδρος του Δικτύου,  και η πληθώρα των συναντήσεων και παρεμβάσεων ανοίγει με έναν θετικό τρόπο τη συζήτηση για τις Ευρωεκλογές.»

Η Άννα Διαμαντοπούλου από την πλευρά της έθεσε ένα κατά την άποψη της κορυφαίο ζήτημα που είναι το πως η Σοσιαλδημοκρατία και η φιλελεύθερη Κεντροαριστερά  θα μπορέσουν να κάνουν διακριτή την παρουσία τους ενόψει των Ευρωεκλογών μιλώντας στη ψυχή και στου νου των πολιτών του Βορρά και του Νότου.

Αρχίζοντας τη συζήτηση η Άννα Διαμαντοπούλου αναφέρθηκε  στο κυρίαρχο θέμα της ανεργίας γιατί σ΄αυτό συναντώνται όλες οι πολιτικές. Για να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης και όχι απλά επιδοτήσεις χρειάζονται, σύμφωνα με την ίδια τα εξής:

-    Αντιμετώπιση με ρεαλισμό, δικαιοσύνη και προοπτική του δυσβάστακτου χρέους των χωρών του Νότου το οποίο δυστυχώς μεγαλώνει.
-    Ρευστότητα στην αγορά για να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις, άρα νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
-    Δημόσια έργα, άρα επενδυτικό πρόγραμμα διευρωπαϊκών δικτύων και ουσιαστικό  ρόλο στην  Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
-    Υποστήριξη της ευρωπαϊκής βιομηχανίας με δίκαιους κανόνες στο διεθνές εμπόριο.
-    Επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις στη παιδεία και την έρευνα, που είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για το δοκιμαζόμενο Νότο αλλά και για όλη την Ευρώπη.

ΚΑΙ όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν βέβαια, πολιτική σταθερότητα η οποία είναι συνυφασμένη με τον σεβασμό της λειτουργίας του Κοινοβουλίου και των θεσμών σε κάθε χώρα της ΕΕ.
Στη χθεσινή συνέντευξή ο Μ. Σουλτς αναφέρθηκε στον νέο χρυσό κανόνα για την εξαίρεση επενδύσεων από το έλλειμμα .
Συμφωνούμε απολύτως και ως «ΔΙΚΤΥΟ» έχουμε ξεκινήσει μία πρωτοβουλία πολιτών για τη συλλογή 1 εκατομμυρίου υπογραφών για την εξαίρεση μέρους των δαπανών που αφορούν την Παιδεία, την ονομάζουμε invest in education: www.invest-in-education.eu 

Η κραυγή αγωνίας είναι να δώσουμε χρήματα για την Παιδεία τώρα, ώστε να μην δούμε σε λίγα χρόνια τις ανισότητες να καταπίνουν την Ευρώπη.

Η συζήτηση είχε τον χαρακτήρα μιας φιλικής και ανθρώπινης συζήτησης ενός λαϊκού πολιτικού που ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής και βιβλιοπώλης έγινε δήμαρχος και βουλευτής με το SPD στην Γερμανία αναδείχθηκε ως  μια μεγάλη ευρωπαϊκή προσωπικότητα από τη θέση του Ευρωβουλευτή και μπορεί ακόμα με ευκολία να γυρίσει στη βάση στους πολίτες και στα πραγματικά προβλήματα τους.

Στη συζήτηση συμμετείχαν άνθρωποι οι οποίοι είναι κατεξοχήν δημιουργοί.

Γιώργος Καμίνης, Δήμαρχος Αθηναίων
Θανάσης Βακάλης, Πρόεδρος Συνεταιρισμού Αγελαδοτρόφων «ΘΕΣγάλα»
Ρέα Βιτάλη, Συγγραφέας και Αρθρογράφος στο Protagon
Σάββας Ρομπόλης, Διευθυντής Ινστιτούτου Εργασίας ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ
Γιάννης Τσαμουργκέλης, Οικονομολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου Αιγαίου
Θωμάς Χατζούλας, Διευθυντής της εταιρίας ένδυσης Forel
Θανάσης Χειμωνάς, Συγγραφέας